Ko’p zamondan – zamonga o’tgan bu bir afsona
Yolg’izgina o’g’liga boqim ekan bir ona
Yigit ekan jafokash tinmas ekan hech mahal
Kunlardan – kun bir go’zal o’t solibdi qalbiga
“Agar menga bo’lsang haridor” Isbot etgil qani bir
ko’ray So’ng mayliga yor bo’lay shartim og’ir quloq sol
Onangning yuragini menga olib kelasan
Bir seskanib ketibdi shunda yigit bo’shashib
Nochor yo’lga tushibti onasini o’ylagach
Bag’ri qonga to’libdi yana qizning yoniga
Ta’zim bilan kelibdi qiz bidirlab ketibdi: “Qani yurak hoy yigit ahvolingga voy yigit”
Oshiray deb amalga yigit ma’lum tilagin
Tog’dan tutib bir jayron sug’uribdi yuragin
Bo’lib ancha umidvor yo’lda yelib – yugurib
Yana qizning yoniga ta’zim bilan kelibdi
“Yo’qol olib kelmabsan men uchun keragini Ket ko’zimga ko’rinma keltirmabsan onang
yuragin”
Yigit borib uyiga o’ldiribdi onasin
To’ldiribdi qon bilan o’zi o’sgan kulbasin
Yiqilibdi bir joyda qoqilib bir do’nglikka
Til bitibdi shu mahal yerga tushgan yurakka “Yomon yiqilmading-mi
Sog’-mi boshing tan – eting
Qaragin-chi jon bolam
Lat yedimi o't – beting”
