Алан:
Аралау сенімен оңай,
Керек емес көңіл бұрмай!
Қайрайлама сен олай ай айналағай
Бәріне керегі бұл вайп,
Бала деп кейде тыңдамайды,
Ісіміз шала деп мойындамайды!
Епті байымайды, көп тығысқан бай болмайды!
Дамиль:
Эй бізбе бәріне лайық,
Боламыз деймін айқайлай!
Олай айту бәріне оңай!
Әрекет жоқ бірақ мұндай!
Ару:
Еріте баураймын
Артығын алмаймын
Адаспай бар эй қал эй
Ару:
Епті байымайды, көп тығысқан бай болмайды!
Дамиль:
Эй салыстырма мені! сен!
Секілді сен кетпедім мен,
Тістегеннің аузында, ұстағанның қолында!
Жеңіл іс бұл! Мойында
Аиша:
Соңына енді жетті бұл!
Әке шешем өйткен жоқ деп,
Өкпемеле олай керегі жоқ!
Мен секілді ұста ту!
Жатып алмай, босқа туылып!
Келе берер қайталанып деп айталамын!
Сенің майталманың сайтан алғыр!
Аиша:
Көңіл күй қашты, түнекке тығыл,
Ашады тағы көңіл пердесін жаман пиғыл!
Керекгі жоқ енді, таста бәрін!
Көңілсіз ойлар, кеудаңе жатып, өкпеңді басып, алады үй қылып!
Ару:
Мұнараға жету ойыңда
Дерек керек па әлде түйін ба?
Дереу бол, енді қиындайды
Хор: Епті байымайлы, көп тығысқан бай болмайды
Ару:
Адаспай бар эй қал эй
Адаспай бар эй қал эй,
Адаспай бар эй қал эй
Хор:
Епті байымайды, көп тығысқан бай болмайды
Ару и Аиша:
Кептеліс, теп тегіс жолда, енді ептеп үз үмітіңді!
Ертегісіз болмайды! бұл жерде біз! Ертегі! Ертегі! Ертегі!
Ару:
Адаспа бар эй қал эй
Адаспа бар эй қал эй
Адаспа бар эй қал эй
